Next stop....

27 januari 2018 - Ubud, Indonesië

Zo daar zijn we weer.. onze laatste dag in Canggu waren we er dan ook wel klaar mee. Zoals ik al eerder schreef viel het een beetje tegen met wat we ervan verwacht hadden. Ja echt wel leuk en zeker als je surfer bent maar verder zijn de winkeltjes, bezienswaardigheden te ver uit elkaar waardoor je veel loopt en weinig ziet. Weinig waar je naartoe kan. Leuk voor een dag of 2 maar wij waren er echt een dag te lang. Overigens Wayang guesthouse is echt aan te raden! Zo lieve en gastvrije mensen daar en alles was netjes en goed verzorgd. 

Vanochtend zijn we vertrokken naar Ubud maar voor ik daar verder ga, gaan we nog even terug naar de nacht... DIE WAS ELLENDIG!! eerst konden we niet slapen want we hadden veel te lang uitgeslapen. En ons lichaam is dat niet meer gewend met ons dagelijks leven ;) vervolgens sliepen we eindelijk toen Sven gekriebel aan zijn oor voelde. Liep er gewoon een spin in!! Die gooide hij er dus uit en t beest liep op de grond verder.. we hebben met het gooien van een boxershort een einde aan zijn leven gemaakt. Daarna kreeg ik overal de kriebels en jeuk en kon ik niet meer slapen. Klaar wakker waren we. Sven is reviews gaan schrijven en ik ben gaan Candy crushen.. tja wat moet je anders...

Maargoed we zijn dus naar Ubud gegaan, die taxichauffeur was ongelofelijk aardig en vertelde onderweg over van alles wat we nog niet wist over Bali en de geschiedenis ervan. Super interessant en leuk om te horen. Ook vertelde hij over de Luwak kat, de ontlasting van deze kat gebruiken ze voor koffiebonen. Ik kon me herinneren dat mijn neef Kris weleens koffie had meegenomen voor mijn pa van deze shit kat. In Ubud aangekomen reed hij gelijk langs de koffieplantage. Oké beetje opdringerig, dat was minder maar het leek ons wel leuk te zien hoe die koffie gemaakt wordt. We kregen een rondleiding van iemand die daar werkt en zo liet hij zien welke planten er allemaal groeien waar ze thee van maken, oliën en meer. En de Luwak kat, er zitten er daar 10.. die eten koffiebonen, ze pikken er zelf de beste uit. Daarna gisten die bonen een tijdje in hun buik en poepen ze ze weer uit. Deze worden opgeraapt en een tijdje gedroogd. Dan worden ze ongeveer 2 uur met de hand geroosterd en met de hand gemalen. Dit lieten ze allemaal zien. We konden een bakje koffie proeven en ja dit smaakt wel echt goed! Ook kregen we van  een assortiment probeersels thee en koffie met allerlei verschillende smaakjes die daar van de vruchten worden gemaakt. Het enige wat ons behoorlijk tegenstond dat is dat die beestjes daar in te kleine ruimtes zitten. Ze hebben totaal geen bewegingsvrijheid. Maarja dat weet je niet van te voren als je naar binnen gaat :(

We werden afgezet bij ons appartementen complex, Mawa house. Ook weer een mooie nette kamer en een leuke locatie zo te zien. Met zwembad, we hadden het zo warm dat dit zwembad er wel aantrekkelijk uitzag! Nou ..... daar kwamen we wel van terug JEETJE WAT KOUD! Dan maar in het zonnetje liggen en een boekje lezen. We zijn even wat gaan eten in een mooie Indische tuin die naast ons complex ligt. Dit was heerlijk! Het binnenland ziet er totaal anders uit, heuvels, groen en kleurrijk! We moesten ons na de after-dinnerdip wel dwingen om er weer uit te gaan maar dat is gelukt :) een gigantische regenbui maakte ons weer wakker, deze duurde gelukkig maar even. 

Ondertussen doen we kijken wat leuk is om te doen de komende dagen. Naast ons complex zit het monkey Forest. Dat lijkt ons wel leuk. Sven keek even op internet of het wat was... zo zei hij: “jeanine, goed nieuws en slecht nieuws. Goede nieuws is dat er veel apen zitten die vrij rondlopen. Slechte nieuws is dat ze kunnen bijten en dat je daar iets van op kan lopen. “ oké... leuk doen we! Ik weet nou niet of dit een heel slim plan is aangezien je op internet lees dat er elke dag wel iemand gebeten word... maar zo zei hij erachter: “de dokter zit hier om de hoek en daar kan je gelijk een spuit halen”. Mmmmmm oké.. nou word vervolgd....

Het centrum van Ubud is veel groter dan we dachten. Veel winkeltjes en restaurantjes. Savonds zijn we wat gaan eten bij een restaurant die goed stond aangeschreven maar ontzettend tegenviel helaas. Oké Sven kan weer los met een nieuwe review schrijven. Wat een irritante opdringerige lui waren dat, die haalde al ons bord onder onze neus vandaan terwijl we nog zaten te eten. Nou liep er zoveel personeel dat het vechten was om wie er af zou ruimen denk ik dus misschien lag het daaraan. Nee geen café Wayan& bakery meer voor ons. 

Overigens heet bijna alles en iedereen hier  Wayan dus het is wel op blijven letten met waarover ik het heb. 

We hebben de avond afgesloten met een biertje en een waterpijp met een smaakje. Dat wilde ik nou altijd al eens doen. Toch best lekker! Een bandje erbij met goede muziek en loungen in een bank vol kussens :) Daarna terug opzoek naar een taxi zijn we in een stortbui terecht gekomen die bleef stromen, het kan echt heel goed regenen hier! 

Sven voelde zich beter vandaag dus die mannengriep leek hij verslagen te hebben. Helaas is er toch iets mis geweest met het eten vanavond vermoeden we want in ons appartement aangekomen werd hij zo ziek als een hond. Geen griepje zo te zien maar hondsberoerd enzo.. hopelijk morgen een betere dag voor hem...

Foto’s

7 Reacties

  1. Kris:
    26 januari 2018
    Vakantie in Indonesie zonder voedselvergiftiging, dat kan ook niet natuurlijk!

    Succes!
  2. Joke:
    26 januari 2018
    Leuk meegenieten, hopelijk zeker een betere dag voor Sven morgen 😏
    sommige dieren zitten hier ook in (te) kleine hokjes hoor!
    Kijk nou naar bv konijnen in een kooitje ... meestal veel te klein!!
  3. Sven:
    27 januari 2018
    Kris, had je dat niet ff van te voren kunnen zeggen....
  4. Hetty wessels:
    27 januari 2018
    Aanrader om te eten: de Wayan Bakery die zit op de helft van de hoofdstraat ... moet je helemaal naar achteren lopen want daar zit je in de tuin...prachtig en heerlijk eten en het lotus cafe als er optredens zijn...een agenda ligt bij de ingang....
    Je schrijft trouwens fantastisch!!
  5. Jan polak:
    27 januari 2018
    Weer een goed verhaal, mooi dat van die koffie, toch nog iets geleerd in zo een zinloze vakantie, hele dag niets doen is niets, ik ben ook nog zo een pak van die koffie, gekregen van mijn goede leverantier, top spul, en ziek worden kan
    hier ook, van het eten of van de televisie,
  6. Joke:
    27 januari 2018
    Zo zie je maar dat het toch vaak momentopnames zijn Jeanine en Hetty,
    Wayan bakery de ene keer een aanrader en de andere keer niet geweldig 😉 ligt er maar net aan welke kok en welk personeel. 😄
  7. Sven:
    28 januari 2018
    Of welk rererentiekader. Wij eten natuurlijk regelmatig bij Maison du Polac in dordt, en Jeanine is zelf ook een begenadigd kok uiteraard.