Van de kinderarts naar het Vietnamese hoedenvrouwtje.

De eerste nacht in ons laatste resort was niet zo leuk helaas.. Tatum had erg oorpijn en werd hier constant van wakker. De volgende dag hadden we iets leuks gepland waar ze al heel de vakantie naar uitkeek. Het Vinpearl waterpark! Ze was Sochtends best overstuur toen we voorstelden om naar een dokter te gaan want daar viel heel haar dagje waterpark in duigen. Sven ging informeren naar de dokter.. super netjes want de meiden van dit resort gaven aan dat de dokter ter plaatse hier kon komen. Maar als we toch nog naar het waterpark wilden dan konden we misschien beter zelf langs het ziekenhuis gaan omdat die naast het waterpark lag. Dit vonden we wel een goed plan omdat Tatum zo graag naar het waterpark wilde. Ik zocht me gek naar zetpillen voordat we weg gingen want die tabletjes deed Tatum een eeuwigheid over. Eindelijk vond ik ze, 2 strips.. en toen de zetpil erin zat besefte ik dat ik de 1000 Mg gepakt had.. wat dom! Ik was nog niet helemaal wakker geloof ik.. Tatum mocht maar 500 Mg hebben en 1000 mag pas vanaf 12 jaar! Opzoeken op internet was geen succes dus daarom maar mijn vraagbaak bellen.. in Nederland was het nacht maar ik weet dat ze voor ons altijd haar telefoon paraat heeft, zeker als we op vakantie zijn. Mams vertelde dat ik me niet druk moest maken omdat 1 keer teveel Mg geen kwaad kon. Zelfs na 33 jaar kan ik niet zonder haar en ik doe daar minstens nog 33 jaar bovenop! 

Een half uurtje met de taxi naar het ziekenhuis toen we opeens een landingsbaan opreden.. heel gek dit! Het is een oude landingsbaan die nu gebruikt wordt als weg.. dat blijkt want er rijd genoeg verkeer en anders was het nog vreemder geweest maar hier had het me eigenlijk niks verbaast met die regels die er niet zijn in het verkeer.

We komen aan in het ziekenhuis, netjes en groot ziekenhuis. Sven vult wat formulieren in, we worden doorgestuurd naar de kinderafdeling en Tatum wordt gewogen en gemeten. 2 uur lang zitten we te wachten en dannnnn krijgen we te horen dat de kinderarts 1,5 uur met lunchpauze gaat! We konden vanmiddag terugkomen, blijven zitten of afspraak maken....nog even terug op zijn pauze: 1,5 uur!! Geen pauze zoals bij ons dus... ik had toch kinderarts in Vietnam moeten worden.. maar even verder over onze reactie #%#^*>\^#^%!!! Tatum huilen want daar ging haar waterpretpark... en ik over de zeik omdat we gewoon precies net op dat randje vielen van NET niet aan de beurt zijn..

We besloten zelf voor dokter te spelen en zijn de apotheek in het ziekenhuis binnen te lopen. Hebben oordruppels gehaald een genoeg zetpillen met de juiste Mg. En als t dan echt slechter wordt dan kunnen we morgen alsnog terug maar we vermoeden dat die kinderarts toch die oordruppels voor zou schrijven dus we gokken het erop.

We lopen naar het waterpark en maken de afspraak met elkaar er een leuke dag van te maken en dat we deze ochtend niet onze dag laten beïnvloeden. Hopende dat Tatum geen last krijgt na dit waterpark want oorpijn komt altijd pas later natuurlijk.. Het waterpark is niet zo spectaculair als het waterpark in Thailand en helaas mag ze in veel (maffe hoge) glijbanen niet omdat ze net 7 cm te klein is of te licht.. de Vietnamezen zijn erg voorzichtig met kinderen blijkt hier nog erger dan ons al op was gevallen. Een lifeguard zag Tatum haar geschaafde benen en ging allerlei vragen stellen aan Sven hoe dat kwam, of dat in dit waterpark was gebeurd en of ze verband moest.. ook bij het golfslagbad mocht Tatum niet achter de lijn... nou dat beloofd wat dachten we! toen die golven kwamen keken we elkaar aan en moesten erg lachen.. zoals Tatum zei: “dit zijn echt mietjes golven!” Ja dit land is zeker in to Kinderen ... soms iets TE! Los van dat ze haar aankijken alsof ze een of andere bekende celebrity is, zijn ze overdreven voorzichtig... (al vond ik dat bij sommige attracties niet zo heel erg)

Dit park is niet alleen een waterpark maar ook een soort pretpark dus we slenteren daar nog even over heen.. lettend of de attracties en het materiaal die nogal geroest was zeiden we tegen Tatum dat we sommige apparaten niet vertrouwden. Want het ziet ernaar uit dat dit niet zo netjes bij wordt gehouden als de Efteling.. het scheelde dat ze ook hier in de helft niet mocht omdat ze die 7 cm te klein was..

In de avond gaan we naar de lange weg beneden bij ons resort en eten we octopus, biefstuk en Tatum een pizza in een leuke tuin bij een Spaans/Frans restaurant en sluiten we bij ons hippie huisje af met een potje tafelvoetbal en biljard... na verteld te hebben over opa Chris zijn biljard Tafel op zolder moest ze het natuurlijk ook leren! (Het was dan wel een pool tafel maar dat maakt niet uit..)

De nacht verliep gelukkig beter dan de vorige met alleen wat gehuil in haar slaap maar de druppels werken wel geloof ik en de pijnstillers schelen een hoop.

De volgende ochtend liggen we om 10.00 uur al aan het strand. Het is een prachtige erg warme dag.. ons laatste dagje op het strand en daar genieten we van!

Overigens... Sven en ik bedachten aan het begin van onze vakantie zo’n leuk Vietnamees hoedje te kopen voor aan de muur thuis naast onze houten buddah hoofd uit Indonesië .. maar om er niet heel de vakantie mee te slepen besloten we m aan t eind van de vakantie te kopen.. toen we vandeweek op de avondmarkt waren zagen we er genoeg liggen maar we wilden een ongelakte! 1 kraampje had deze... 60.000 dong... we boden 40.000 dong... maar dit mensje wilde pertinent niet omlaag! 50.000 dan? Nog steeds niet... Dus we dachten als we nou weglopen dan komt ze wel... meestal komen ze dan wel.. nu niet... ik zei tegen Sven laten we m maar gewoon halen voordat we m niet meer tegenkomen, aangezien ik dat had geleerd natuurlijk deze vakantie (lees vorige blog) maar nee Sven zei : “principekwestie”

Deze principekwestie heeft ervoor gezorgd dat we vanavond voor 200.000 dong een taxi moeten nemen terwijl het ging om.... 10.000 dong

Ik zal jullie nog even vertellen wat 10.000 dong in euro’s is... 0,38 cent!