Vliegend met de bus en rijdend met de boot

Over de reis van Bangkok naar Koh Tao hadden we misschien iets te simpel gedacht. Met een dreumes is het toch even wat anders dan als je samen bent.

En nu konden wij nog wel in de haast stand staan maar dat gaat niet echt samen met dit land. Alles gaat hier traag, in de ruststand en alles komt te laat. (Ik denk overigens dat deze mensen veel langer leven) 

We vertrokken al eerder om naar het vliegveld te gaan aangezien we toch last hadden van een jet lag en al om 02.00 uur snachts klaarwakker aan de snacks zaten. Een uur van te voren aanwezig zijn werd dus twee uur eerder en dat hadden we ook zeker nodig. Alles verliep traag en we hadden lange rijen bij het inchecken en de douane dus we moesten uiteindelijk een soort van rennend naar het vliegtuig. 

Een uurtje vliegen en we zaten in Chumphon. Nu is dat ook iets groter dan ik had gerekend en zo moesten we 1,5 uur met de bus naar de pier. Daar aaungekomen was het 10.15 uur en moesten we tot 13.00 uur wachten tot de boot kwam. We waren al sinds 04.30 uur onderweg en nog langer wakker dus alles werd een beetje moe. Gelukkig heb ik een draagdoek meegenomen en vind Rune het heerlijk om bij mama te “hangen” al merkten we dat ze nu toch wel echt versleten was. De uurtjes bij de pier waren dus wel lange uurtjes maar wat zijn dit stoere meisjes, want ze bleven geduldig. (Een ritje naar de Efteling is heftiger qua geduld)

Voordat we op konden stappen, kwam er opeens een groep met bemanning aanlopen waaronder de kapitein van het schip. Deze hadden een soort van cameraploeg bij zich en kwamen direct op Rune af. Foto’s werden er gemaakt toen de kapitein Rune een speeltje gaf en ze wilden weten waar we vandaan kwamen. Volgens ons werd er iets van een promotie filmpje gemaakt. Rune vond het allemaal wel best, die was te moe om leuk te reageren en pakte maar gewoon aan wat haar gegeven werd. 

Eindelijk konden we aan boord, ook dit liep weer uit natuurlijk. Nog 2 uur varen en toen stapten we op het eiland Koh Tao! Wat een heerlijk moment was dit! 

Nu nog opzoek naar ons verblijf… dit deden we ook maar lopend al was de energie wel op aan het raken. Tatum was het lopen met een flinke backpack goed zat dus die heb ik maar even overgenomen. 

Ons verblijf genaamd “Clear view resort” ligt aan de zee en heeft een adembenemend uitzicht! Een infinitypool en vriendelijk personeel. Onze bungalow stond op een prachtige plek alleen levensgevaar met een klein kindje. Het balkon hangt over de zee en kan je zo tussendoor klimmen. We hebben vervolgens een ander huisje gekregen alleen deze was de helft kleiner in vrijwel alles… Sven stootte niet 1 niet 2 niet 3 maar 4 keer zijn hoofd bij de badkamer deur. (Duidelijk gemaakt voor kleine mensen) en alles viel zo’n beetje uit elkaar qua houtwerk. Toch wel een beetje jammer aangezien we hier best wat voor betaald hebben. 

Onze buggy van 7 euro.. deze kochten we voor deze vakantie met het idee hem ergens achter te laten als hij overbodig bleek te zijn. Ik kan je vertellen dat Rune hem niet overbodig vind. Ze vind het heerlijk om erin te vertoeven al snapt ze niet dat dat ding niet kan liggen. Helaas liet onze buggy van 7 euro wat naadjes vallen en liet het zitgedeelte los. Sven heeft een tour om het eiland heen gelopen maar uiteindelijk een naaister gevonden die de buggy kon maken… de buggy van 7 euro is nu 17 euro geworden. 

En toen stonden er ineens Zeeuwse vrienden van Sven voor de deur! Deze hadden ons gezien en zaten een verblijf naast ons. Sven is een avondje met hun op stap gegaan en ik heb heerlijk met Tatum spelletjes zitten spelen op het balkon. Om 19.00 uur viel Rune in slaap en we werden om 10.00 uur de volgende ochtend wakker. Met pijn in mijn rug van het verschrikkelijke bed en Sven die nog een keer zijn hoofd stootte had ondertussen ook een hersenschudding opgelopen zijn we lekker gaan ontbijten aan het strand. 

Dat huisje kon niet langer zo maar refund kregen we ook niet… tot ze ons een ander huisje aanboden. Dit huisje is prachtig, heeft een enorm mooi uitzicht en een hoge badkamer deur. We zitten dus goed nu… kunnen lekker bij gaan komen en genieten van onze dagen hier op Koh Tao. 

De verdere route die we af willen gaan leggen gaan we nog opnieuw bekijken want het is toch wel een flinke reis zo met een dreumes. 

Dat maakt Thailand ook weer zo leuk, we kunnen per moment bekijken wat we willen gaan doen en routes kunnen zo worden aangepast. 

Vandaag is het oudejaarsdag… al merk je daar toch weinig van als je in je korte broek over het strand loopt met 30 graden. We hebben deze oudejaarsdag doorgebracht op het strand met een schepje en een emmer, een biertje en een ijsje. Vanavond eens kijken hoe we het nieuwe jaar ingaan. er schijnt wel wat vuurwerk te komen hier op het strand. 

Ik vind het heerlijk om hier te zijn maar mis toch wel oliebollendag bij mijn ouders in de tuin. Een traditie waar ik nog nooit een moment van heb gemist. 

Kijkend over de zee vanaf ons balkon bedenk ik dat dit prachtige eiland iets magisch heeft. Het is zeker een bijzondere oudjaarsdag die ik nooit zal vergeten.