Bijzonder!

We zijn erachter wat de depressieve kikker is… 

Gisteren waren Tatum en ik weer bezig met onze favoriete bezigheid in de avond, massage! We zaten daar lekker in de stoel met onze voetjes omhoog en werden gemasseerd door twee vrouwen die geen woord Engels konden. Tot we op een gegeven moment weer het geluid hoorde van de “kikker” ging tatum het nadoen en toen zei de vrouw “Tokeh”!! Dus ik opzoeken op internet en aan de vrouw laten zien en ze knikte. Dus hè hè we zijn blij dat we het toch nog te weten zijn gekomen, het is dus een soort van Gecko! (Geen kikker dus) en dit is een bewoner van de bomen dus daarom horen we hem zo goed. 

Verder hebben we deze dag heerlijk aan het strand en zwembad gelegen want het was echt enorm warm/heet! 

In de avond zijn we naar “Pams restaurant” gegaan, deze werd aangeraden via TripAdvisor en we hadden wel behoefte aan een leuk restaurant met goed eten. 

Onze vaste taxi mevrouw van voor de deur bracht ons erheen. 15 minuten later stonden we voor het restaurant en werd ons verteld dat we hadden moeten reserveren. “Dit meen je toch niet”? Dit hadden we nog nooit meegemaakt. Gelukkig dacht de medewerker met ons mee en konden we een tafel krijgen als we niet langer dan 1,5 uur bleven zitten. Prima.. als hun t een beetje snel klaar maken dan lukt dat ons wel. 

Dit restaurant had een prachtige tuin met mooie planten, bloemen en vissen. Rune bleef rondjes lopen en die wilde niet meer aan tafel. 

De beoordelingen van TripAdvisor logen er niet om… Het eten was heerlijk (ik had een schaal vol met grote gamba’s) en ja toch maar weer een mango sticky Rice als toetje. Deze wordt overal verschillend gemaakt maar hier was hij erg lekker! 

We werden weer opgehaald door dezelfde taxi, je maakt hier voor alles een deal en dus ook met de taxi mevrouw. 

Overigens over taxi’s gesproken. Wat mij hier opvalt is dat elke taxi chauffeur de gehele rit zit te bellen met iemand en dan maakt het niet uit of je nou 10 minuten, 1 uur of 3 uur in een taxi zit. Ik wist überhaupt niet dat mannen zolang konden bellen. 

Thaise mensen zijn echt gek op kinderen, continue worden er hier foto’s gemaakt van Rune. Dit was toen met Tatum ook zo in 2017 dus wisten we dat het vrij normaal hier was dat ze zo reageerden op kleine kinderen. Ze vragen of ze met haar op de foto mogen of ze maken gewoon een foto van haar. Maar qua veiligheid kijken ze eigenlijk nergens naar. Want als je in een taxi stapt, je kind liggend, staand en dansend achterin maakt echt niet uit. Bijzondere regels, al vraag ik me af of ik er hier überhaupt verkeersregels zijn. 

Deze dag kwam er ook een hele familie (en dan heb ik het over een heeeeleee grote familie) naar ons hotel. We moesten even goed kijken maar we vermoeden dat het Indiërs waren. Deze hadden nogal veel kinderen bij waar ze dus rond 23.00 nog mee in het zwembad lagen en de volgende ochtend toen wij gingen ontbijten om 08.00 uur weer mee in het zwembad zaten. 

Nou is dat allemaal niet erg natuurlijk maar wat wel bijzonder was, ik zal het bijzonder noemen. Toen wij wilden gaan zwemmen bleven ze ons strak aankijken… ik een beetje lachen, geen lach terug. Sven een beetje lachen, geen lach terug. Zonder te verblikken of verblozen bleven ze gewoon staren. Zou dat komen omdat wij iets minder kleding aanhebben dan hun in een zwembad? Hun waren namelijk van top tot teen bedekt en wij lopen daar in onze bikini en zwembroek. Vervolgens bood ik het emmertje en schepjes aan die van rune waren omdat wij toch naar huis gingen en ik zag dat ze met hun handen een zandkasteel aan het bouwen waren. Ook hier bleven ze me aankijken.. ken je jutter van de kleine zeemeermin? Je kent toch dat stukje dat hij het heeft over dat staren? 
Nou dat dus… en vervolgens naar dat emmertje kijken, weer naar mij en nee schudden. Ik voelde me bijna schuldig dat ik het had aangeboden. 

Ik hou echt van verschillende culturen met verschillende overtuigingen maar dit vind ik dus … Naja bijzonder. 

Om 11.30 uur vertrekken we naar het vliegveld van Puket. Van te voren eten we nog wat, pakken we ons boeltje in en duiken we nog even bij de onvriendelijke Indiërs in het zwembad. 

We hebben een taxi geboekt die vrij veel kost voor Thaise begrippen. Maar toen deze zijn deuren opende snapte we waarom. Dit is een soort disco taxi met gigantische stoelen die in ligstand kunnen, overal lichtjes, heerlijke airco, enorm veel ruimte en zelfs een bar met zakjes nootjes. Oké dit hadden we die 3,5 uur moeten hebben dat had niemand erg gevonden. Wat ik bijna vergeet te vertellen, maar hiervoor moet je toch echt even mijn foto’s bekijken. Deze bijzondere luxe taxi had ook een bijzondere versnellingspook… eentje van gemiddeld 40 cm lang, glimmend en doorzichtig. Heel bijzonder maar het zal misschien wel lekker rijden? 

We verlaten Khao Lak en maken een rit van een uurtje naar puket AirPort. Het ging dus sneller dan verwacht en waren wat vroeg op het vliegveld. Ach dat vonden we niet erg want zo konden we nog even op het gemakje wat eten en drinken. Dit op het gemakje werd heeeeeel lang wachten. Want ons vliegtuig had vertraging en in plaats van 14.30 uur vlogen we pas om 18.00 uur. En dan zit je daar in je korte broek op een vliegveld die enorm verkoeld wordt, nou gaan we natuurlijk niet klagen over de kou maar toch hadden we het best fris die paar uurtjes ;) 

Zonde van de dag, eigenlijk hadden we om 16.00 uur aan moeten komen in Bangkok maar dit werd dus pas om 19.30 en waren we pas om 20.30 uur in het hotel genaamd Mango Lagoon place. 

Oh no… wat hebben we nu weer geboekt! Dit was toch wel het toppunt, wat een ellendige kamer, muf en geen balkon. Prima als je samen naar Thailand zou gaan maar met kinderen is dit geen aanrader. Maargoed betaald hadden we al dus helaas we moeten het hiermee doen en qua locatie zitten we wel perfect dus zie de voordelen. (Dat is er helaas maar 1) 

Héé we zijn weer in Bangkok en we gaan er nog een paar leuke laatste dagen van maken!