De drijvende markt..

En toen was ik weer in Bangkok! De vliegreis ernaar toe ging lekker snel en de piloot had zoveel haast dat hij het vliegtuig liet stuiteren met het landen... ach ik had de taxirit in Krabi naar het vliegveld even daarvoor overleefd en geloof me dat was een wonder.. die gozer reed als een bezetene! Maargoed aangekomen in Bangkok dus ging soepel en ik heb de bus naar Khon San Road gepakt. Ik wist de weg al dus dat scheelde een hoop, dus liep ik naar het hotel waar ik de eerste dagen ook had verbleven. En yesss er was plek.. moest alleen 1 nachtje op een andere kamer slapen. Toen ik naar het eiland koh tao ging varen had ik op de boot een Thaise vrouw ontmoet die me hielp op dat moment. Zij ging de andere kant op maar ze vroeg me toen of ik langs zou komen zodra ik weer in Bangkok zou zijn want daar woont ze. Naam (ja echt dat is haar naam) gaf me haar telefoonnummer en zo gezegd zo gedaan vanochtend kwam ze me ophalen om naar de float market te gaan. Ze had haar man en dochter van 10 jaar meegenomen en we hebben een super leuke dag gehad! Wow wat was dat leuk om te zien.. al die bootjes in het water die eten aan het maken zijn en dan kon je vanaf de kant bij het bootje gaan zitten. Overigens OVERAL is eten hier.. we gingen ergens opmde grond zitten en hun bestelde van alles wat.. er werden gamba's zo groot op tafel gezet, een hele vis, nog meer vis, kip en groentes.. Naam vertelde me dat eten hier in Thailand erg belangrijk is en dat ze altijd hun eten mer elkaar delen aan tafel. Er word dus niks opgeschept zoals bij ons Nederlanders .. Daarna gingen we aan zo'n drijvend bootje zitten en kreeg iets van groente en fruit in een bakje met gecrushte ijsklonten. Dat was ongelooflijk lekker en de vrouw van het bootje vertelde dat ze erg blij was dat ik daar zat, want als toeristen zien dat er een toerist bij een bootje zit komen ze er sneller op af. Dus of ik in het bootje wilde komen zitten graag, dat zou opbrengst brengen hahaha.. ik zei nee maar momentje.. Ik riep over de kade dat het heerlijk was en sprak toeristen aan dat ze echt moesten komen proeven. Ik vond mezelf best grappig en dat vrouwtje was helemaal blij. Nou die vrouw ook weer geholpen en zo stapten we daarna in een hele lange oude vissersboot met een gigantische motor..

Vaarden een hele lange rivier Uit en we stopten bij een tempel. Daar ging Naam, schoentjes uit, met haar gezin naar binnen en knielden op de grond. Ze wenkte dat ik moest komen dus hup ik slippertjes uit en ging ernaast zitten... wat was ze nou aan het doen ? bedacht ik me.. ik zag haar man bloemen pakken en die kreeg ik in mijn handen gestopt, dacht ach wat lief ( lomperd die zijn niet voor jou maar voor boedah) hij pakte stokjes met wierook en ook die kreeg ik erbij.. hij stak een kaars aan en ik volgde Naam en haar dochter Door de bloemen in een grote kelk te leggen en de wierookstokjes in het zand te stoppen. Ik dacht nu vraag ik het maar.. wat zijn we aan het doen? Is dit voor degene die zijn overleden? Naam keek me aan en ik dacht gelijk shit verkeerd! Nee we bidden voor geluk, we vragen geluk aan boedah. Oh kijk.... daar kan ik me wel in vinden :) En dus zat ik daar.. t was best interessant en moest van binnen wel beetje lachen om mezelf.. ach zo leer je elke dag weer wat nieuws. En toen kwam er een puppy aanlopen, kwam tegen me aan liggen en bleef dicht bij me. Ik was opslag verliefd. De man van de tempel vertelde me dat hij net uit het ziekenhuis kwam en dit heel bijzonder was dat hij naar me toe kwam omdat hij dat helemaal niet deed bij mensen. Hij bleef hem roepen maar t hondje bleef dicht bij me.. Ook stonden er allemaal verschillende boedah beelden met de dagen van de week eronder en bakjes met muntjes. Naam vroeg wanneer ik jarig was, ik zei 5 april. Nee welke dag? Ik zei elk jaar een andere dag.. welke dag ben je geboren dan? Uhhhhh.... weet ik dat! Nou Google zoekt het voor u uit, tadada vrijdag! Dus mijn muntje ging in het boedah bakje van vrijdag... en voor Tatum 1 op donderdag.... even denken wat hier de betekenis van was..... weet ik niet meer. Toen kreeg ik blaadjes van soort goud (kleurig) in mijn handen gedrukt... die moest ik plakken op een boedah.. die dan uiteindelijk helemaal goudkleurig zou zijn als iedereen dat doet. Toen naar buiten.. waar ik nog even achterom keek en t hondje me met een schuin aan stond te kijken.. ik had m het liefst meegenomen..

Buiten kocht ik 2 zakjes met voer voor de duiven en vissen (levensgroot die vissen) ik gaf het aan Poh de dochter van Naam, die vond het even prachtig als mij om die beesten te voeren. De vissen kwamen gewoon helemaal het water uit. Terug met de boot en een aantal kraampjes bezocht was best handig dat Naam bij me was want dat hielp met afdingen ;)vervolgens hebben ze me weer afgezet bij khon san road en heb ik ze bedankt voor de geweldige middag.

Ik heb dingen gegeten waarvan ik nooit zal weten wat het was en dat is denk ik maar goed ook ;) Ik heb leuke mensen leren kennen en genoten van de andere wereld waar ik deel van uit maakte vandaag. En nu zit ik op een terrasje nadat ik lekker bij het zwembad heb gelegen en luister ik naar de herrie en kijk ik naar de massa mensen op khon San road.. wat een land... wat ben ik blij dat ik dit mag zien en mee mag maken.