Indrukwekkend..

Vanochtend om 9.30 uur aangekomen bij mercy centre ... Daar maakte ik kennis met mijn mail contact Kristine en haar collega.. als eerste gaf ik de spullen die ik had gekocht gisteren.. en t bedrag wat over was... Ze waren er ontzettend blij mee! Toen kreeg ik een rondleiding.. was indrukwekkend.. denk dat dat het enige woord is wat ik ervoor kan bedenken.. het is bijzonder om te zien hoe hun zich inzetten voor de kinderen daar.. en wow wat zitten er veel kinderen.. ze hebben veel verschillende afdelingen.. teveel om hier allemaal neer te zetten en te vertellen ... maar denk aan weeskinderen straatkinderen aids/hiv kinderen/ouders (50% heeft dat daar) kinderen die TE veel waren in een gezin en dus geen school geld kregen etc...

ik ben naar de pre school geweest waar kinderen zitten die wees zijn..kinderen vanaf 2,5 jaar oud. En wat waren ze vrolijk en blij! Een van de dingen die me raakte was de afdeling voor ouders en kinderen die ze (kampers/schipperskinderen) noemen.. Deze komen oorspronkelijk niet uit Thailand, spreken ook geen thais. Door de tsunami zijn ze hier vast komen te zitten en alles is weg.. die mensen leefden op t strand en aten van de zee.. daardoor kregen ze aandoeningen maar werden niet geholpen Door de overheid omdat ze niet over documenten beschikken.. mercy centre zet zich in voor deze mensen gaf ze medicatie etc en proberen voor hun iets te regelen kwa documenten zodat ze een toekomst kunnen hebben.. ik vroeg of dat dat lukte.. Ja we hebben er 4 al kunnen helpen aan een document zei ze met een lach.. Toen ik vroeg om hoeveel mensen het ging zei ze 450! Wow.... Oke...

Het was een bijzondere dag.. moest het daarna even laten bezinken.. ik heb er bewust voor gekozen niet het aids/hiv centre te bekijken.. dit raakte me eventjes genoeg voor vandaag..
De krottenwijk eromheen greep me ook.. Rotterdam Zuid is hier niks bij..

Ik heb als laatste de tekening van Tatum en Jara gegeven met het verhaal erachter.. die komt in 1 van de kleuterklassen te hangen :)

Met een lach op de allerkleinste koppies die ik zag nam ik afscheid.. t liefst pak je ze beet en neem je ze mee..

Die kinderen weten niet beter en dat is maar goed ook.. ik ben blij en voelde me goed dat ik iets kon doen voor ze al is het maar minimaal als je ziet hoeveel kinderen daar zitten..

Ik heb met Kristine afgesproken dat als ik terug ga naar Bangkok het einde van deze vakantie nog een ochtendje langs kom.

Het besef hoe goed wij het hebben in Nederland en hoeveel wij onze kinderen kunnen geven voel ik nu even heel erg.. goed om bij stil te staan maar ook tijd om het weer los te laten..

Liefs!